Χωροθέτηση υδατοκαλλιεργειών στην ευρύτερη περιοχή της Επιδαύρου - Μέρος δεύτερο

Συνεχίζω δια του παρόντος (παρά την ενόχληση ορισμένων, στους οποίους προτείνω να οπλιστούν με υπομονή για να αντέξουν!) να διατυπώνω γραπτώς τις απόψεις μου επί όλων των θεμάτων που κρίνω ότι μπορούν να συμβάλλουν (όσο είναι δυνατόν) στον δημόσιο προβληματισμό.

Προφανώς είμαι υπέρ της δημόσιας διαβούλευσης επί των θεμάτων που απασχολούν την κοινωνία, της ελεύθερης διατύπωσης όλων των απόψεων και της πλήρους ενημέρωσης των πολιτών. Μόνο έτσι οι πολίτες δεν άγονται και φέρονται από τους επαγγελματίες δημαγωγούς, οι οποίοι βεβαίως ενοχλούνται από την διατύπωση άλλων (διαφορετικών από τις δικές τους) απόψεων, έχοντας επιφυλάξεις για την διαβούλευση αυτή καθαυτή. Αντιλαμβάνομαι ότι θίγονται οι πρακτικές που έχουν καθιερώσει όλα αυτά τα χρόνια για να έχουν ρόλο στα δημόσια πράγματα. Τι να κάνουμε όμως; Ο  κάθε άνθρωπος δικαιούται να έχει άποψη και να την εκφράζει, δεδομένου ότι (όπως έχει αποδειχθεί διαχρονικά) η ελευθερία του λόγου συμβάλλει καθοριστικά (εν αντιθέσει με τις παρασκηνιακές διεργασίες) στην διερεύνηση της αλήθειας και τελικά στην πρόοδο.

Αυτή η ελευθερία του λόγου άλλωστε επιτρέπει και σ' αυτούς που ενοχλούνται από τις απόψεις μου να λένε ό,τι θέλουν και όποτε θέλουν, χωρίς να τους ενοχλεί κανείς. Ακόμη και να προσφεύγουν σε ανέκδοτα για την διασκέδαση του κοινού, λέγοντας ότι η άποψή μου για τον περιορισμό της ζώνης χωροθέτησης ιχθυοκαλλιεργειών στην περιοχή μας αποσκοπεί στην ηρωοποίησή μου, εφόσον γίνει δεκτή! Και λέω ότι πρόκειται περί ανεκδότου, αφενός γιατί δεν αντέχω τον πολύ ηρωισμό και αφετέρου γιατί θα έπρεπε να δεχτώ ότι κρίνουν εξ ιδίων τα αλλότρια. Ή το ακόμη χειρότερο ότι οι ίδιοι στην πραγματικότητα δεν θέλουν τον περιορισμό της ζώνης Α.6.

Σε κάθε περίπτωση δεν υποχρεώνω κανέναν να συμφωνήσει μαζί μου. Επίσης δεν με ενδιαφέρει η αντιπαράθεση και η δημιουργία εντυπώσεων επί ακροατηρίου για να υπερασπιστώ τις απόψεις μου, ιδίως όταν ο στόχος όλων των υπευθύνων πολιτών είναι η εξασφάλιση σύμπνοιας (και όχι αντιπαραθέσεων) για την επίτευξη ενός σημαντικού σκοπού. Σ’ αυτό το στόχο, δηλαδή στην ανάγκη περιορισμού της προβλεπόμενης από την ΚΥΑ ζώνης Α.6 στα όρια των νομίμως υφισταμένων μονάδων ιχθυοκαλλιέργειας, θέλησα εγκαίρως, δημόσια και τεκμηριωμένα με την πρότασή μου και με τις μικρές μου δυνάμεις να συμβάλλω. Δεν περίμενα τελευταία στιγμή, την ώρα δηλαδή του Συμβουλίου, να διατυπώσω τις απόψεις μου. Παρόλα αυτά, όσοι έχουν ή αισθάνονται ότι έχουν μεγαλύτερες δυνάμεις από μένα, ας συμβάλλουν περισσότερο και ουσιαστικότερα. Μακάρι!  

Σχετικά τώρα με την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου (που ελήφθη την Παρασκευή 13-5-2011), θα ήθελα ξεκάθαρα να πω ότι (όπως διατυπώθηκε προφορικά) δεν θα έχει κανένα απολύτως πρακτικό αποτέλεσμα. Ήταν μια απόφαση που απλώς χάιδεψε αυτιά, διατυπώνοντας ευχές, χωρίς την παραμικρή ουσία. Ποιος άραγε πιστεύει σοβαρά (και δεν ξεσπάει σε γέλια) ότι θα απομακρυνθούν από τον Σαρωνικό όλα τα ιχθυοτροφεία; Έχει τέτοια δύναμη και αρμοδιότητα ο Δήμος Επιδαύρου; Μπορεί να επιβάλλει να μην γίνει χωροθέτηση υδατοκαλλιεργειών; Είναι δυνατόν να εφαρμοστεί μια τέτοια απόφαση; Η γνώμη μου είναι ότι όσο κατάφεραν τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου και οι επαγγελματίες αγωνιστές όλα αυτά τα χρόνια να αποτρέψουν την εγκατάσταση των ιχθυοτροφείων, άλλο τόσο θα καταφέρουν και να τα απομακρύνουν.

Ας εξετάσουμε όμως το όψιμο ενδιαφέρον κάποιων για την απομάκρυνση από τον Σαρωνικό όλων των μονάδων ιχθυοκαλλιεργειών. Πώς θα γίνει αυτό; Μόνο ένας τρόπος υπάρχει: Το ίδιο το Κράτος που τους έδωσε άδεια για την νόμιμη δραστηριότητά τους, να δεχθεί την ‘λογική’ που επικράτησε στο Δημοτικό Συμβούλιο και να την ανακαλέσει, αποζημιώνοντάς τους βέβαια αδρά για τις τεραστίου κόστους επενδύσεις και αδιαφορώντας για τις θέσεις εργασίας και την απώλεια φορολογικών εσόδων. Υπάρχει περίπτωση μια ευνομούμενη Πολιτεία να προβεί ποτέ σε τέτοια παραφροσύνη; Προφανώς όχι. Δεν χρειάζεται φαντάζομαι να εξηγηθεί το γιατί.

Παρόλα αυτά, τίθεται το ερώτημα αν είμαστε έτοιμοι να αποδεχτούμε την επέκταση αυτής της ‘λογικής’ και σε περιπτώσεις που αγγίζουν εμάς τους ίδιους, δηλαδή άλλες επαγγελματικές ομάδες (εκτός των ιχθυοκαλλιεργητών), στις οποίες το Κράτος έχει επίσης χορηγήσει νόμιμη άδεια δραστηριότητας; Παραδείγματος χάριν:

-        Είναι έτοιμοι οι ξενοδόχοι να αποδεχθούν την ανάκληση της άδειας νόμιμης λειτουργίας τους και να μετ'εγκατασταθούν κάπου αλλού επειδή διαφωνούν π.χ. οι ιχθυοκαλλιεργητές, με την χωροθέτηση των ξενοδοχειακών τους μονάδων;

-        Μπορούν οι επαγγελματίες ψαράδες να δεχθούν την απαγόρευση αλιείας ή την μεταφορά του ελλιμενισμού τους κάπου αλλού επειδή ενοχλούνται π.χ. οι ένοικοι των ξενοδοχείων που ξυπνούν το πρωί από τον θόρυβο των μηχανών τους;

-        Δέχονται οι μηχανικοί να τους ανακληθεί η άδεια ασκήσεως επαγγέλματος που τους χορήγησε η Πολιτεία επειδή π.χ. με την δραστηριότητά τους επεμβαίνουν εκ των πραγμάτων καθοριστικά στο περιβάλλον ή επειδή γέμισαν την Ελλάδα με ακαλαίσθητα κτήρια;

-        Είναι διατεθειμένοι οι επαγγελματίες που δραστηριοποιούνται γύρω από τον τουρισμό να αφήσουν τις επιχειρήσεις που νόμιμα απέκτησαν επενδύοντας τεράστια ποσά και κόπους μιας ζωής και να πάνε αλλού επειδή π.χ. μια άλλη επαγγελματική ομάδα έτσι θέλει;

-        Είμαστε έτοιμοι όλοι οι πολίτες να δεχτούμε να φύγουμε από τον τόπο μας επειδή π.χ. επιβαρύνουμε με την καθημερινή δραστηριότητά μας το οικοσύστημα;

-        Και ούτω καθεξής.

Προφανώς κανείς δεν μπορεί (και δικαίως) να αποδεχθεί τα παραπάνω για την περίπτωσή του. Πώς όμως μπορεί να αποδεχτεί επιλεκτικά μόνο την εκδίωξη των νομίμως υφισταμένων ιχθυοκαλλιεργειών; Δεν θα έπρεπε αυτός ο προβληματισμός να απασχολήσει όλους τους πολίτες; Εξυπηρετεί κανέναν η πρακτική: να στρέφεται στην ουσία ο ένας εναντίον του άλλου;

Ελπίζω να έγινε πλέον κατανοητό από τα ανωτέρω ποιος ήταν ο λόγος που εγκαίρως στο σχόλιό μου στην προηγούμενη ανάρτηση (για ίδιο θέμα) χαρακτήρισα (και επαναλαμβάνω) ως μηδενιστικές, παρωχημένες, μη εφαρμόσιμες και βλαπτικές για το ίδιο το θέμα τις απόψεις περί πλήρους απαγόρευσης των νομίμως εγκατεστημένων ιχθυοκαλλιεργειών.

Εύχομαι εν τέλει (τώρα που ικανοποιήθηκε και το λαϊκό αίσθημα!) να πρυτανεύσει η λογική και η σοβαρότητα σε όλους όσους πρόκειται να προβούν σε ενέργειες για να διορθωθεί (στο πλαίσιο της συντεταγμένης διαδικασίας της διαβούλευσης) η οριοθέτηση της ζώνης Α.6 της χωροθέτησης. Διαβεβαιώνω τους πάντες ότι δεν πρόκειται να διεκδικήσω την πατρότητα των απόψεων που έχω εκφράσει επί του θέματος γιατί απλώς το μόνο που με ενδιαφέρει (και τίποτα περισσότερο) είναι να συμβάλλω στην γενική προσπάθεια. Ελπίζω οι απόψεις μου να φανούν χρήσιμες και να αξιοποιηθούν με τον καλύτερο τρόπο, συνδυαστικά με όλες τις αντίστοιχες απόψεις άλλων συμπολιτών μας, για την επίτευξη του κοινού στόχου.

Ευάγγελος Καζολιάς